Booming Mandalay,

Een uitgestrekte stad van een paar miljoen inwoners die nog al rechthoekig is aangelegd na de verovering in 1758 in de strijd tussen de verschillende koninkrijken. Er valt hier niet zoveel regen als in de rest van het land in de Moesson regenperiode (mei t/m aug.). Maar bij de eerste beste dagenlange regenbui staat de stad wel blank en stroomt het riool over. Dan moet je er dus niet zijn.
We bezoeken op het meest krakemikkige fietsje het koninklijk paleis en zien hoe de koning hier vanaf 1757 tot aan de 2e wereldoorlog heeft gewoond op een eiland van 1 bij 1 kilometer omzoomd door een 40 meter brede gracht en 10 meter hoge muur. Het geheel is gebombardeerd maar na 1948 weer herbouwd en geeft een goed beeld van de pracht en praal. De militairen hebben dit nu in beheer.

Al fietsend bekijken we de Ana Wrahta Pagode die is gebouwd in het jaar 1000 toen de toenmalige koning besloot dat men zich tot Bhudda moest bekeren. Het is een hele klim naar de top van de berg met talloze kleine nisjes, pagodes en bhuddabeelden in elk formaat. In de 19e eeuw werden diverse Pagodes gebouwd door de toenmalige heersers waarin onder andere 629 marmeren stenen de koranverzen werden ingegraveerd in drie talen met voor elke marmerensteen een eigen stupa. Zo kom je wel aan talloze monumenten.

We gaan tenslotte ook rondneuzen op de verschillende markten. Deze zijn ondergebracht in warenhuizen maar lijken meer op enorme pakhuizen waarin huizenhoog de goederen in dozen of anderszins verpakt liggen opgeslagen. Duizenden winkeltjes zijn zo naast elkaar gehuisvest en naast de smalle doorgangtjes staan alle waren uitgestald waardoor je je bijna geen meer weg kunt banen door dit doolhof. De vele nijvere handen maken van de allerhande aangesleepte goederen weer nieuwe gerangschikte stapels voor de handel. Een bijenkorf en ongelofelijke ijver waar tussen kinderen spelen, men de rijstmaaltijd verorberd en handel drijft in alles wat je maar kan bedenken.

De dag erop gaan we op splinternieuwe geavanceerde montainbikes de stad uit na het bezoek aan natuurlijk een koninklijke Stupa en rijden door rijstvelden, bamboevlechters bezoekend en laquewarenmakerij over stoffige rood gekleurde zandwegen.Prachtige vormen van noeste en geperfectioneerde handenarbeid met overal vriendelijke Birmezen. Onderweg worden we spontaan uitgenodigd voor de maaltijd samen met een groep dorpsbewoners die een huis aan het bouwen zijn en vereerd zijn met de westerse belangstelling.

In heel Mandaly wordt gebouwd aan huizen en hotels, de weg verbeterd en is ieder druk bezig het bestaan te verbeteren door noeste arbeid. De vele toeristen maken dat mogelijk en zorgen voor veel inkomsten die men goed kan gebruiken. De hoeveelheid auto’s neemt ook explosief toe zo begrijpen we uit de verschillende verhalen en verschuift van Chinees naar Zuid-Koreaans en vervolgens naar de aanschaf van Japanse auto’s. De welvaart neemt zienderogen toe al is dat nog voor een erg klein percentage van de 60 miljoen inwoners in het land.

We nemen naar enkele dagen afscheid in de avond van deze bruisende stad en vliegen, het internationale vliegveld wordt achter ons gesloten, ook met een klein propeller vliegtuigje in ruim een half uurtje naar Bagan, de stad van de vijfduizend Pagodes.