Sinterklaas in Nepal
06 December 2013 | Nepal, Sankhu
Da’s weer eens andere koek wanneer plotseling als uit het niets, uit een hééél ver land Sinterklaas en zwarte Piet verschijnen.
We zijn al dagen bezig met voorbereidingen die ook, hoe kan het anders, op zijn Nepalees verlopen. Dat betekent dus geen voorbereidingen maar vooral vragen, zoeken en nog eens vragen over het hoe en wat. Er is geen Sinterklaasstaf dus die dan maar zelf zo goed mogelijk gefabriceerd van onbruikbaar materiaal; en ring e.d. als versiering ook aangeschaft. Gelukkig bleken mantel en toebehoren wel op ‘het’ kantoortje in Kathmandu aanwezig te zijn. Evenals de kleren van zwarte Piet; gelukkig. Maar voordat álle kleren gevonden zijn en ook nog eens naar Sankhu getransporteerd! Dat lukt niet in een of twee keer. Dus weer afspreken, bellen en nog eens bellen. Maar het komt goed... Oh ja, schmink in wit en zwart is er niet. Die worden evenals cadeaupapier op het allerlaatste moment nog speciaal ingevlogen met de laatste rechtstreekse vlucht uit Nederland. Maar het komt goed… En niemand die er iets van merkt…..
En dan de cadeautjes voor alle kinderen. Wat we zelf nog hier en daar in de koffer hebben zitten pakken we in en uit alle hoeken en gaten komt wel een enkel klein dingetje tevoorschijn. Mutsen, sokken, potloden, plakletters in goud en zilver, leesboekjes engels, kleurstiften etc. Het strooigoed bestaat uit snoep en pinda’s. De lijst van de kinderen hebben we pas een van de laatste dagen. Vreemd als je ziet dat men in 2054 is geboren maar men telt hier dan ook nu het jaar 2070. De namen blijken toch weer anders gespeld te worden en een enkel kind is er niet meer. Zijn we eindelijk klaar met inpakken van de toch wel beperkte cadeautjes blijkt dat er ook kinderen, die in het weeshuis woonden en nu in de nabije buurt verblijven, nog even de Sinterklaasviering komen bijwonen. Dat zijn dan al 17-18- en 20-jarigen en dus ook nog tuk op een presentje. En enkele leerkrachten komen ook evenals de stafleden, keukenpersoneel en alle anderen blijken ook allemaal op het laatst aanwezig te zijn, zo blijkt. Maar het komt goed… Tja en natuurlijk ook een enkel gast uit Nederland die toevallig in Kathmandu verblijft. En zo breidt de lijst zich langzaam maar zeker uit. We proberen liedjes van youtube te downloaden en da’s nog een hele kunst om dat fatsoenlijk over te zetten in mp3 als de verbinding telkens eruit vliegt.
En dan plotseling is daar uit het niets Sinterklaas. Het kinderfeest spontaan vierend en wordt er samen en met zijn allen uit volle borst Sinterklaasliedjes meegezongen, als vanouds! Wat een feest en wat een plezier bij de kinderen.
En wat een complete chaos. Echt op zijn Nepalees. Geen echte regie, alle sloopt toch weer door elkaar; eenieder die zich er mee bemoeit en ook nu weer extra kinderen en bestuursleden etc. Heerlijk die Nepalese manier van doen. Alles komt goed en de kinderen zijn blij en hebben een heerlijke avond.
We zijn al dagen bezig met voorbereidingen die ook, hoe kan het anders, op zijn Nepalees verlopen. Dat betekent dus geen voorbereidingen maar vooral vragen, zoeken en nog eens vragen over het hoe en wat. Er is geen Sinterklaasstaf dus die dan maar zelf zo goed mogelijk gefabriceerd van onbruikbaar materiaal; en ring e.d. als versiering ook aangeschaft. Gelukkig bleken mantel en toebehoren wel op ‘het’ kantoortje in Kathmandu aanwezig te zijn. Evenals de kleren van zwarte Piet; gelukkig. Maar voordat álle kleren gevonden zijn en ook nog eens naar Sankhu getransporteerd! Dat lukt niet in een of twee keer. Dus weer afspreken, bellen en nog eens bellen. Maar het komt goed... Oh ja, schmink in wit en zwart is er niet. Die worden evenals cadeaupapier op het allerlaatste moment nog speciaal ingevlogen met de laatste rechtstreekse vlucht uit Nederland. Maar het komt goed… En niemand die er iets van merkt…..
En dan de cadeautjes voor alle kinderen. Wat we zelf nog hier en daar in de koffer hebben zitten pakken we in en uit alle hoeken en gaten komt wel een enkel klein dingetje tevoorschijn. Mutsen, sokken, potloden, plakletters in goud en zilver, leesboekjes engels, kleurstiften etc. Het strooigoed bestaat uit snoep en pinda’s. De lijst van de kinderen hebben we pas een van de laatste dagen. Vreemd als je ziet dat men in 2054 is geboren maar men telt hier dan ook nu het jaar 2070. De namen blijken toch weer anders gespeld te worden en een enkel kind is er niet meer. Zijn we eindelijk klaar met inpakken van de toch wel beperkte cadeautjes blijkt dat er ook kinderen, die in het weeshuis woonden en nu in de nabije buurt verblijven, nog even de Sinterklaasviering komen bijwonen. Dat zijn dan al 17-18- en 20-jarigen en dus ook nog tuk op een presentje. En enkele leerkrachten komen ook evenals de stafleden, keukenpersoneel en alle anderen blijken ook allemaal op het laatst aanwezig te zijn, zo blijkt. Maar het komt goed… Tja en natuurlijk ook een enkel gast uit Nederland die toevallig in Kathmandu verblijft. En zo breidt de lijst zich langzaam maar zeker uit. We proberen liedjes van youtube te downloaden en da’s nog een hele kunst om dat fatsoenlijk over te zetten in mp3 als de verbinding telkens eruit vliegt.
En dan plotseling is daar uit het niets Sinterklaas. Het kinderfeest spontaan vierend en wordt er samen en met zijn allen uit volle borst Sinterklaasliedjes meegezongen, als vanouds! Wat een feest en wat een plezier bij de kinderen.
En wat een complete chaos. Echt op zijn Nepalees. Geen echte regie, alle sloopt toch weer door elkaar; eenieder die zich er mee bemoeit en ook nu weer extra kinderen en bestuursleden etc. Heerlijk die Nepalese manier van doen. Alles komt goed en de kinderen zijn blij en hebben een heerlijke avond.
-
06 December 2013 - 16:58
Frank:
Zie je wel. Sinterklaas en Piet bestaan echt!!
Geweldig. -
06 December 2013 - 17:13
Marriet Van Osch:
He Ad en Mechteld,
Staat er plots een mail van jullie dagboek in mijn mailinglijst. Een sinterklaascadeautje.....
Wat zijn jullie een prachtige reis aan het maken!
Het raakt me...... Nepal! Ik begrijp dat jullie daar vrijwilligerswerk doen?
Het brengt me hier - in de hectiek van de dag- weer even terug bij de essentie! Een berichtje dus wat ik echt ervaar als een cadeau.
Namaste lieve ad en mechteld!
Marriet van Osch -
06 December 2013 - 22:08
Annemie En Ber:
Ha Mechtild en Ad,
Erg leuk dat Sint en Piet zo'n omweg gemaakt hebben! -
07 December 2013 - 07:45
Nijsje:
Hoi ad en mechtild,
Aandoenlijk die gezichtjes in afwachting van wat er gaat komen en gebeuren; hartverwarmend!!
Leuk dat het met veel voorbereidingen en improvisatie zo geslaagd is
Leive groet van
Nijsje -
07 December 2013 - 11:47
Ralph:
Hoi Ad en Mechtild, super leuk wat jullie daar voor en met de mensen doen. Met volle energie het onmogelijke waarmaken en doorgaan tot het helemaal voor elkaar is met alle ingrediënten uit alle hoeken en gaten! Eigenlijk zoals je het hier ook altijd doet. Dan is het stiekem wel lekker om op de Oudstam lekker lui in de bank te hangen en te weten dat de (zeer positieve) Ad-orkaan nu eens aan de andere kant van de oceaan woedt.....
Maar ik geloof dat hier ook al weer wat acties opbroeien, dus je kan hier zo meteen weer gewoon door. -
07 December 2013 - 14:32
Teun Snelder:
Alweer een blijk dat het Sinterklaasfeest als volksvermaak een prima act is. Goed exportproduct ook!
Niks niet zwartepieten in Nepal of het nu wel of niet rassistisch is. Gewoon een leuk feest voor, zo te zien, jong en ouder...en Ad en Mechtild hebben er zelf wellicht nog het meest van genoten!!! Klasse! Nog veel genieten aldaar. warme groet -
07 December 2013 - 16:13
Edgardo De Monte:
Geweldig leuk! -
15 December 2013 - 20:03
Willie Jacobs:
Haa die improvisatie Kunstenaars!!
Ha ha ha ha ha........... en alles komt goed....hahahaha...wat heb ik gelachen!!!!!!
Gullie wilt daar niemeer weg.......als da zo door gaat !!!
Hartelijke groeten en bedankt voor dun overdracht van Oe talentun!!
Willie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
