Willekeurig dagje Nepal / Sankhu
01 December 2013 | Nepal, Sankhu
Gewoonlijk worden we wakker als de zon opkomt, rond half zes als het eerste geklingel van de belletjes bij het tempelplein hoorbaar is en de eerst toeters van autobussen over straat schetteren. Maar dat betekent dat het nog te fris om op te staan. In de ochtendschemering is het nu nog rond de vier graden maar binnen een paar weken vriest het aan het eind van de nacht dan behoorlijk. Er is geen kachel nog verwarming in het huis dus dat is effe wennen want dan is het meteen ook overal koud. Maar toch lekker lezend de zon zien opkomen in de kamer van 3,5 bij 3,5 meter met uitzicht op de bergen die tegen zeven uur achter de bergen vandaan komt en dan wordt het ook meteen warmer. Mechtild gaat dan meestal even hardlopen. Er is een aparte keuken (ligt aan de koude kant van het huis) met twee pitten op een gasfles waar we kunnen ontbijten. Het ontbijt bestaat uit verse yoghurt, rechtsreeks uit het dorp in een melkemmertje gehaald. De muesli maken we zelf van zowel gepofte als platgeslagen rijst want ‘gewone’ muesli moet uit Kathmandu meegebracht worden en dat lukt maar beperkt. Wit brood is aanwezig, voorverpakt en van een onbestemde houdbaarheidsdatum (niet) voorzien. En met een gebakken ei is dat heerlijk. Broodbeleg zoals kaas en vleeswaren zijn er niet maar honing en chocoladepasta zijn wel in het dorp verkrijgbaar. Soms is de watervoorziening niet bijgevuld en als de stroom het niet doet is het even behelpen. Als je dan vergeten bent de knop van de elektriciteit terug te zetten is het balkon helemaal overstroomd als je later op de dag thuiskomt en alles nat. Toen deze week een keer vergeten was de kraan in de keuken dicht te zetten alarmeerden onze Nepalese onderburen ons want bij hen stroomde het water via de afvoer ergens hun kamer binnen. Nepalese kwaliteit is ongekend!!
Na ontbijt en douche, die geeft een minuscuul straaltje water dat (gelukkig) verwarmd wordt door de gasfles en geiser die daar ook hangt, dus niet te lang douchen anders stik je.. haha. Het is nog een hele kunst om je voeten zo te zetten in de franse hurktoilet dat je ook nog wat water over je heen geplensd krijgt. Rond 9.20 uur lopen we in 10 minuten naar het weeshuis waar we klussen verrichtten. Zoals de tuin omspitten, zaaien en planten, technische apparatuur maken zoals sceptictank – zonneboiler – hydropower – zonnepanelen – biogasinstallatie – rietfiltersysteem – etc. Kinderen les geven of spelletjes doen met de kids, bezoekers soms te woord staan en rondleiden, etc. We pakken gezamenlijk alles aan. Het repareren van technisch materiaal is een hele uitdaging. Er is geen goed materiaal voorhanden. De kwaliteit is slecht en repareren is maar tijdelijk omdat je weet dat het over een half jaar weer aan onderhoud toe is. Wel wordt genoteerd hoe het wel degelijk en professioneel gemaakt zou kunnen worden maar tja…. kwestie van geld en prioriteit. Zo is bijvoorbeeld slechts een deel van de buis van de hydrometer van roestvrijstaal die dan wel weer met een ketting verankerd (ligt net buiten het terrein in openbaar gebied) ter voorkoming van diefstal. Daardoor functioneerd deze maar beperkt, tijdelijke n zolang het nu weer duurt..
Het contact met de kinderen is erg open en spontaan en bijzonder leuk. De omgang tussen de kinderen onderling is overigens niet al te flauw. Als het even niet lukt kan er onderling flink op los getimmerd worden. Men ontziet elkaar geheel niet en het recht van de sterkste geldt. Het leven is hard, spartaans en in Nepal puur een kwestie van overleven.
Pauzes zijn er in de loop van de ochtend voor koffie en rond 13.30 uur een maaltijd Dhalbat (rijst met spicy groente). Tegen 15.30-16.00 uur stoppen we en nemen eens in de twee dagen een 20-liter fles vers water mee van het weeshuis. Men heeft een eigen zeer betrouwbaar drinkwatersysteem waar we dankbaar gebruik van maken. Wij douchen meestal in het weeshuis omdat daar net wat meer heet water voorhanden is, als de zon tenminste schijnt. Het is overdag rond de 20-25 graden, heerlijk om je in de zon te koesteren en voortdurend buiten te kunnen werken. En het blijft natuurlijk wel altijd opletten voor slangen zoals Ad die laatst toevallig op een slang stond in de beekbedding!
Onderweg naar huis zie je vrouwen de (af)was doen in de waterstroompjes en kinderen drentelen eromheen al of niet in hun barrebils. Naast de vele roggelenden Nepalezen, begroeten de meeste voorbijgangers elkaar met een vriendelijk Namasté. De voorbijrazende bussen en vele motoren doen het stof zo opwaaien dat je dat overal in huis wel weer tegen komt en je voortdurend kleren e.d. uitklopt. Kinderen in uniform gaan huiswaarts en vrouwen komen met zware balen rijst, hakhout of anderszins van het veld. Voor de dagelijkse maaltijd is groente ruim voorhanden evenals allerlei gedroogde peulvruchten, rijst, linze, bonen en kruiden e.d. Deze streek staat bekend om zijn aardappels die momenteel geoogst worden na de overvloedige rijst van een maand geleden. We eten hier bijna geheel vegetarisch. Soms gaan we uit eten in de twee meest betrouwbare restaurants. In het duurste restaurant eet je voor 5 euro gemiddeld met zijn tweeën. Daar is ook de meest “snelle” wifi verbinding van het niveau begin jaren 2000 beschikbaar.
Zelf koken is leuk maar heet water om af te wassen is er niet. Het huisvuil moet je overigens eens in de zoveel dagen zelf maar ergens voor de deur verbranden. Dat wordt namelijk niet opgehaald en dus zie je overal wel vuilnis langs de straat liggen. Tegen de tijd dat het donker wordt om 18.00 uur valt de stroom uit, wel zo handig. Na een aantal uren is deze wel weer beschikbaar maar in dit droge seizoen wordt dat steeds later want de waterkrachtcentrales in de bergen hebben ook steeds minder water. Daardoor is het ook rustig en tegen acht uur hoor je niet veel mensen meer buiten en zijn de rolluiken van de winkels al gesloten. Tenslotte slapen we meestal vroeg na een lange dag buiten werken.
Na ontbijt en douche, die geeft een minuscuul straaltje water dat (gelukkig) verwarmd wordt door de gasfles en geiser die daar ook hangt, dus niet te lang douchen anders stik je.. haha. Het is nog een hele kunst om je voeten zo te zetten in de franse hurktoilet dat je ook nog wat water over je heen geplensd krijgt. Rond 9.20 uur lopen we in 10 minuten naar het weeshuis waar we klussen verrichtten. Zoals de tuin omspitten, zaaien en planten, technische apparatuur maken zoals sceptictank – zonneboiler – hydropower – zonnepanelen – biogasinstallatie – rietfiltersysteem – etc. Kinderen les geven of spelletjes doen met de kids, bezoekers soms te woord staan en rondleiden, etc. We pakken gezamenlijk alles aan. Het repareren van technisch materiaal is een hele uitdaging. Er is geen goed materiaal voorhanden. De kwaliteit is slecht en repareren is maar tijdelijk omdat je weet dat het over een half jaar weer aan onderhoud toe is. Wel wordt genoteerd hoe het wel degelijk en professioneel gemaakt zou kunnen worden maar tja…. kwestie van geld en prioriteit. Zo is bijvoorbeeld slechts een deel van de buis van de hydrometer van roestvrijstaal die dan wel weer met een ketting verankerd (ligt net buiten het terrein in openbaar gebied) ter voorkoming van diefstal. Daardoor functioneerd deze maar beperkt, tijdelijke n zolang het nu weer duurt..
Het contact met de kinderen is erg open en spontaan en bijzonder leuk. De omgang tussen de kinderen onderling is overigens niet al te flauw. Als het even niet lukt kan er onderling flink op los getimmerd worden. Men ontziet elkaar geheel niet en het recht van de sterkste geldt. Het leven is hard, spartaans en in Nepal puur een kwestie van overleven.
Pauzes zijn er in de loop van de ochtend voor koffie en rond 13.30 uur een maaltijd Dhalbat (rijst met spicy groente). Tegen 15.30-16.00 uur stoppen we en nemen eens in de twee dagen een 20-liter fles vers water mee van het weeshuis. Men heeft een eigen zeer betrouwbaar drinkwatersysteem waar we dankbaar gebruik van maken. Wij douchen meestal in het weeshuis omdat daar net wat meer heet water voorhanden is, als de zon tenminste schijnt. Het is overdag rond de 20-25 graden, heerlijk om je in de zon te koesteren en voortdurend buiten te kunnen werken. En het blijft natuurlijk wel altijd opletten voor slangen zoals Ad die laatst toevallig op een slang stond in de beekbedding!
Onderweg naar huis zie je vrouwen de (af)was doen in de waterstroompjes en kinderen drentelen eromheen al of niet in hun barrebils. Naast de vele roggelenden Nepalezen, begroeten de meeste voorbijgangers elkaar met een vriendelijk Namasté. De voorbijrazende bussen en vele motoren doen het stof zo opwaaien dat je dat overal in huis wel weer tegen komt en je voortdurend kleren e.d. uitklopt. Kinderen in uniform gaan huiswaarts en vrouwen komen met zware balen rijst, hakhout of anderszins van het veld. Voor de dagelijkse maaltijd is groente ruim voorhanden evenals allerlei gedroogde peulvruchten, rijst, linze, bonen en kruiden e.d. Deze streek staat bekend om zijn aardappels die momenteel geoogst worden na de overvloedige rijst van een maand geleden. We eten hier bijna geheel vegetarisch. Soms gaan we uit eten in de twee meest betrouwbare restaurants. In het duurste restaurant eet je voor 5 euro gemiddeld met zijn tweeën. Daar is ook de meest “snelle” wifi verbinding van het niveau begin jaren 2000 beschikbaar.
Zelf koken is leuk maar heet water om af te wassen is er niet. Het huisvuil moet je overigens eens in de zoveel dagen zelf maar ergens voor de deur verbranden. Dat wordt namelijk niet opgehaald en dus zie je overal wel vuilnis langs de straat liggen. Tegen de tijd dat het donker wordt om 18.00 uur valt de stroom uit, wel zo handig. Na een aantal uren is deze wel weer beschikbaar maar in dit droge seizoen wordt dat steeds later want de waterkrachtcentrales in de bergen hebben ook steeds minder water. Daardoor is het ook rustig en tegen acht uur hoor je niet veel mensen meer buiten en zijn de rolluiken van de winkels al gesloten. Tenslotte slapen we meestal vroeg na een lange dag buiten werken.
-
01 December 2013 - 12:53
Paul:
Hoi Ad en Mechtild, wat leuk om zo een dag uit jullie leven daar mee te beleven. Heel bijzonder hoor, al weet ik niet echt of ik zou willen ruilen ;-) Heel veel succes daar! Groetjes, Paul -
01 December 2013 - 12:54
Jan En Gerdie :
Hoi Ad en Mechtild,
Ik zie op de foto's dat de medior weer aardig aan het trainen is om in conditie te blijven na haar 60e.
Vraagje, kun je ook brieven met de post verzenden en hoe gaat dat daar in z'n werk ?
Gr. Gerdie en Jan -
01 December 2013 - 14:13
Greetje:
Hoi Ad en Mechtild,
Dat is wel even iets anders dan hier in Nederland! Mooi om te lezen hoe het dara gaat en jullie je daar aanpassen. Wat een geweldige ervaring zal dit zijn voor jullie
Zorg goed voor elkaaren veel liefs Greetje -
01 December 2013 - 14:14
Greetje:
Ad, ik zie jou nooit op een foto staan!!! -
02 December 2013 - 14:33
Betsy Klein Selle:
Hoi Mechtild en Ad, het moet toch een geweldige ervaring zijn ook al is het minder luxe dan in jullie eigen home. ik vind het erg leuk jullie verslag te kunnen lezen en zo een beetje mee te "kijken" met jullie. Geniet ervan XX -
04 December 2013 - 09:40
Stan:
Leuk om een dag zo mee te lezen wat jullie zoal doen. Wel een enorm verschil met Nederland! Doe voorzichtig met slangen, Stan -
11 December 2013 - 20:00
Willie Jacobs:
Ad en Mechtild,
Wat heb ik gelachen, dat is nog eens terug naar de basis, en terug in de tijd
Ik her beleef mijn dagen in Nepal weer eens.......
Geniet van het onthaasten......!
Hartelijke groet,
Willlie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
