Carina school
16 Februari 2020 | Nepal, Kathmandu
Bharat introduceert ons kort bij de Principal en adjunct van de school. De school herbergt zo’n 340 leerlingen, waaronder ook de nursery valt. In iedere klas worden we geïntroduceerd en ons valt direct de discipline en respectvolle houding van de leerlingen op. We bespreken met de adjunct het programma en de bedoeling is dat we totaal 7 lesuren op 6 dagen (zondags is er ook school) gaan doceren, uiteindelijk worden het zes lesuren en vijf dagen (weekend zijn we vrij) van zo’n 40 minuten want de jongste kinderen van 6-7 jaar spreken nauwelijks Engels.
Onze adjunct zal gedurende deze periode onze contactpersoon blijven en is een vlotte kee die helder en verstaanbaar Engels spreekt omdat ze een tijdje in Amerika heeft gewoond. Tussen de middag en ook nu tijdens deze eerste dag eten we Dhalbath met de andere docenten en met de jongste kinderen die kunnen kiezen uit een verschillende ‘snacks’. We prepareren ons aan de hand van thema’s op de zes lesuren van de volgende dag. Samen gaan we deze lessen verzorgen met hetzelfde thema in ieder lesuur. Afhankelijk van de leeftijd nuanceren we de inhoud hiervan. We starten met de hoogste groep, zowel jongens als meisjes zijn 16/17 jaar. De klasgrootte varieert van 10 tot 35 kinderen in de onderbouw.
Na de assemblee starten de lessen om 10.00 uur en gaan door tot 16:00 uur s’-middags inclusief middagpauze en lunch; ‘s-morgens vier en ’s-middags twee lesuren. De lesinhoud geven we vorm door interactie met de leerlingen, hen uit te nodigen kennis te delen, meegebrachte materialen te gebruiken, de Engelse woorden te laten vertalen in Nepalees waarbij de leerlingen de aandacht vast blijven houden. Samen vormen we een goed team en geven de leerlingen support waar nodig. Ze stellen vragen, gaan daarbij keurig staan en als wij niet zeggen dat ze mogen gaan zitten blijven ze gerust tien minuten staan (ocharm). Op het eind van iedere les maken we de leerlingen duidelijk wat het volgende thema de dag erop zal worden en allen zeggen bij het weggaan in koor, gedag.
Met vol enthousiasme beginnen we gewapend met lesmateriaal de tweede lesdag. Wat blijkt de hoogste 4 groepen gaan hiken vanwege Valentijnsdag. Of we mee gaan !! Natuurlijk gaan we mee, voor onze warme lunch tussendoor wordt nog snel het nodige geregeld, we wisselen als de wiedeweerga snel onze schoenen en stappen vervolgens met 45 leerlingen en 3 andere docenten een Nepalese bus in, oftewel met zijn vijven op een gammele tweezitsbank. Na driekwartier arriveren we bij een nationaal park met op de top een Stupa, we stijgen van 1400 naar 2200 meter, de klim is pittig, steil en het is warm. De jeugd dartelt om ons heen, buurt met ons en geven een stok, gelukkig houden wij ze bij. Het uitzicht is fenomenaal, we kijken over de gehele Kathmanduvallei en zien in de verte enkele achtduizenders. We dalen dezelfde weg terug in sneltreinvaart en lopen vanaf de voet van de berg in ganzenpas het hele eind weer terug naar school. Een hachelijke onderneming in het drukke, stoffige, rumoerige verkeer. De leerlingen zijn dit blijkbaar gewend want manoeuvreren zich behendig langs alle obstakels. Ook van dit soort lesgeven worden we erg blij.
Onze adjunct heeft ons voor maandag 17 februari 2020 uitgenodigd op een bruiloft van een van haar Newari nichten. We zijn erg benieuwd naar dit feest- en dansfestijn.
Dit weekend trekken we naar het begdorpje Nagarkot en hiken we terug via Sankhu, ons verblijf van zes jaar geleden.
Onze adjunct zal gedurende deze periode onze contactpersoon blijven en is een vlotte kee die helder en verstaanbaar Engels spreekt omdat ze een tijdje in Amerika heeft gewoond. Tussen de middag en ook nu tijdens deze eerste dag eten we Dhalbath met de andere docenten en met de jongste kinderen die kunnen kiezen uit een verschillende ‘snacks’. We prepareren ons aan de hand van thema’s op de zes lesuren van de volgende dag. Samen gaan we deze lessen verzorgen met hetzelfde thema in ieder lesuur. Afhankelijk van de leeftijd nuanceren we de inhoud hiervan. We starten met de hoogste groep, zowel jongens als meisjes zijn 16/17 jaar. De klasgrootte varieert van 10 tot 35 kinderen in de onderbouw.
Na de assemblee starten de lessen om 10.00 uur en gaan door tot 16:00 uur s’-middags inclusief middagpauze en lunch; ‘s-morgens vier en ’s-middags twee lesuren. De lesinhoud geven we vorm door interactie met de leerlingen, hen uit te nodigen kennis te delen, meegebrachte materialen te gebruiken, de Engelse woorden te laten vertalen in Nepalees waarbij de leerlingen de aandacht vast blijven houden. Samen vormen we een goed team en geven de leerlingen support waar nodig. Ze stellen vragen, gaan daarbij keurig staan en als wij niet zeggen dat ze mogen gaan zitten blijven ze gerust tien minuten staan (ocharm). Op het eind van iedere les maken we de leerlingen duidelijk wat het volgende thema de dag erop zal worden en allen zeggen bij het weggaan in koor, gedag.
Met vol enthousiasme beginnen we gewapend met lesmateriaal de tweede lesdag. Wat blijkt de hoogste 4 groepen gaan hiken vanwege Valentijnsdag. Of we mee gaan !! Natuurlijk gaan we mee, voor onze warme lunch tussendoor wordt nog snel het nodige geregeld, we wisselen als de wiedeweerga snel onze schoenen en stappen vervolgens met 45 leerlingen en 3 andere docenten een Nepalese bus in, oftewel met zijn vijven op een gammele tweezitsbank. Na driekwartier arriveren we bij een nationaal park met op de top een Stupa, we stijgen van 1400 naar 2200 meter, de klim is pittig, steil en het is warm. De jeugd dartelt om ons heen, buurt met ons en geven een stok, gelukkig houden wij ze bij. Het uitzicht is fenomenaal, we kijken over de gehele Kathmanduvallei en zien in de verte enkele achtduizenders. We dalen dezelfde weg terug in sneltreinvaart en lopen vanaf de voet van de berg in ganzenpas het hele eind weer terug naar school. Een hachelijke onderneming in het drukke, stoffige, rumoerige verkeer. De leerlingen zijn dit blijkbaar gewend want manoeuvreren zich behendig langs alle obstakels. Ook van dit soort lesgeven worden we erg blij.
Onze adjunct heeft ons voor maandag 17 februari 2020 uitgenodigd op een bruiloft van een van haar Newari nichten. We zijn erg benieuwd naar dit feest- en dansfestijn.
Dit weekend trekken we naar het begdorpje Nagarkot en hiken we terug via Sankhu, ons verblijf van zes jaar geleden.
-
16 Februari 2020 - 15:27
May:
Hallo Ad en Mechtild.
Wat een mooi verslag . Jullie hebben al een paar bijzondere dagen mogen ervaren . Pittige wandeling naar de stupa, kanjers hoor! Nog even uitrusten en wandelen in Nagarkot, super. Succes de komende nieuwe week op school. Groetjes vanuit het stormachtige Waalre. May -
16 Februari 2020 - 16:42
Charlotte Van Den Elzen:
Wat een belevenis weer. Maar goed dat jullie nog zo fit zijn en de kinderen kunnen bijhouden haha.
Veel plezier nog . -
16 Februari 2020 - 17:01
Marieke:
Wat leuk weer allemaal! Hoelang blijven jullie daar? -
16 Februari 2020 - 17:55
Stan:
Leuk verslag! Het ziet er gezellig uit met al die mooie gekleurde kleding en vergezichten! Veel plezier de komende weken.
-
16 Februari 2020 - 22:12
Ruud:
Hoi Ad, Mechtild!
Leuk verslag. Op de Jamboree in 1995 was ik ooit een groep scouts uit Nepal tegen gekomen. Strak in het pak weet ik nog en fanatieke leiding. Wellicht zie je daar nog wat scouts...
Hoe is het eten? -
17 Februari 2020 - 09:30
Agnes:
Als ik het lees komt het allemaal erg gemoedelijk over. En daarbij dan nog de buitenkansjes als een onverwachtse hiketour en een bruiloft. Waarover geven jullie les? -
17 Februari 2020 - 15:10
Annemie:
Mooi om te lezen dat jullie goed bezig zijn daar.
Geniet ervan. -
17 Februari 2020 - 17:57
Jeannette :
Wat n belevenis weer. Boeiend geschreven. Veel succes en plezier daar.! Groetjes Jeannette -
18 Februari 2020 - 06:30
Tony Lenatti:
Fijn dat ik jullie weer kan volgen. Wat een avontuur weer. Geniet ervan. Gr. Tony -
18 Februari 2020 - 14:07
Ineke Van Thoor :
Hoi,
Wat een belevenissen weer, maar een goede conditie blijkt wel. Veel plezier en succes met het lesgeven.
Groetjes Ien. -
19 Februari 2020 - 11:11
Willie Jacobs:
Namasté!
Zo maakt te nog eens wa mee...leuk, avontuurlijk en prachtig!
Zoeken ze nog leerkrachten.....haha?
Als ik over dalbaath, Nagarkot en die uitzichten lees, wauw wat zijn jullie in een Subliem natuurschoon land met de vriendelijk liefelijke Nepalese... das genieten!!
Tot nog uns,
Willie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
