Het kratermeer Quilotoa
11 Februari 2018 | Ecuador, Quito
De boss Cristian kwam terug en wij konden onze hielen lichten. We rijden rechtsreeks met onze privé chauffeur uit het dorpje naar het kratermeer om vervolgens in twee dagen naar ons hostal terug te hiken. Het zijn pittige tochten waarbij het stijgingspercentage enorm is. De zon brandt zeer sterk, zeker als je door een windvlaag je hoed ook nog eens kwijt raakt. Het kratermeer Quilotoa is zo'n 800 jaar geleden ontstaan en heeft een doorsnede van 3 kilometer. Dankzij het alkalische gehalte van het water heeft het meer prachtige kleuren blauwgroen. De diepte van het meer is 250m. De kraterrand ligt op een hoogte van 4000m. De inspanning is dus goed voelbaar.
Het geitenpaadje is zeer lastig te vinden en blijft een enorme zoektocht. Een enorme uitdaging als je te midden van die enorme groene pieken van 4000 meter en hoger diverse keren het pad kwijt raakt. De visioenen om in een schapenhok te overnachten in een plastic zeiltje, wetende dat we nog net genoeg water hebben, spoken reeds door ons hoofd. We houden er pas in en blijven relaxt omdat we ook nog eens een gebruik kunnen maken van een app met gps (Ortovox) die we de dag van tevoren hebben gedownload op advies van een Zwitser. Uiteindelijk passeren we lager in het dal, op 3000 meter! , bergdorpjes en maken uiteraard foto’s en hervinden de weg weer. De lokale bevolking is erg nieuwsgierig en vraagt waar je heen gaat en vandaan komt. Ons Spaans is al zover dat we ons al redelijk verstaanbaar kunnen maken. We overnachten in een cosy hostal in Chugchilán.
De tweede heldere en zonnig dag met magnifiek uitzicht begint met een zeer steile afdaling over gravel en zand in de canyon naar de rivier die we een tijd lang blijven volgen. M. heeft er enigszins moeite mee want ze gaat op d’r hurken al ’skiend’ omlaag. Ons hostal Lllullu Llama bereikten we tenslotte met een forse klim van minstens 600 meter.
Het geitenpaadje is zeer lastig te vinden en blijft een enorme zoektocht. Een enorme uitdaging als je te midden van die enorme groene pieken van 4000 meter en hoger diverse keren het pad kwijt raakt. De visioenen om in een schapenhok te overnachten in een plastic zeiltje, wetende dat we nog net genoeg water hebben, spoken reeds door ons hoofd. We houden er pas in en blijven relaxt omdat we ook nog eens een gebruik kunnen maken van een app met gps (Ortovox) die we de dag van tevoren hebben gedownload op advies van een Zwitser. Uiteindelijk passeren we lager in het dal, op 3000 meter! , bergdorpjes en maken uiteraard foto’s en hervinden de weg weer. De lokale bevolking is erg nieuwsgierig en vraagt waar je heen gaat en vandaan komt. Ons Spaans is al zover dat we ons al redelijk verstaanbaar kunnen maken. We overnachten in een cosy hostal in Chugchilán.
De tweede heldere en zonnig dag met magnifiek uitzicht begint met een zeer steile afdaling over gravel en zand in de canyon naar de rivier die we een tijd lang blijven volgen. M. heeft er enigszins moeite mee want ze gaat op d’r hurken al ’skiend’ omlaag. Ons hostal Lllullu Llama bereikten we tenslotte met een forse klim van minstens 600 meter.
-
11 Februari 2018 - 22:08
Lous Wijnand:
Wat een spannende tocht! Een voorproefje voor jullie grote hike.
Lieve groet, Lous. -
11 Februari 2018 - 22:10
Guy En Liesbeth:
Fantastische uitzichten,! Indrukwekkend wat jullie doen! -
11 Februari 2018 - 22:10
Guy En Liesbeth:
Prachtige uitzichten, indrukwekkend wat julliemeemaken!! -
12 Februari 2018 - 08:25
Hans :
Wow, wat geweldige landschappen. -
12 Februari 2018 - 14:16
Mimi:
ha, die Ad en Mechtild.
Wat leuk dat jullie tussendoor zulke tochten kunnen ondernemen. Met zo'n gps systeem is de weg volgen een eitje, althans in Frankrijk waar wij lopen. In de bergen weet ik 't zo net nog niet. Jammer van je hoed Ad. Hier is de carnaval volop bezig, dus ook wij genieten al is 't op een iets andere manier. Groet M. -
12 Februari 2018 - 14:16
Mimi:
ha, die Ad en Mechtild.
Wat leuk dat jullie tussendoor zulke tochten kunnen ondernemen. Met zo'n gps systeem is de weg volgen een eitje, althans in Frankrijk waar wij lopen. In de bergen weet ik 't zo net nog niet. Jammer van je hoed Ad. Hier is de carnaval volop bezig, dus ook wij genieten al is 't op een iets andere manier. Groet M. -
12 Februari 2018 - 18:28
Tony Lenatti:
Sjonge jonge wat een avontuur. Ik geniet een beetje met jullie mee. Geweldig. Geniet ervan. Gr Tony -
12 Februari 2018 - 19:14
Marieke:
Prachtig daar! Fijn dat jullie ook nog vee tijd hebben. -
13 Februari 2018 - 17:10
Nelly :
Heel indrukwekkend om jullie verslag te lezen, met prachtige foto's!
Groetjes, Nelly
-
16 Februari 2018 - 12:39
Wim:
Wat gaaf Ad en Mechtild! Die landschappen en natuur. Dit worden herinneringen om nooit meer te vergeten.
Ik maak me zorgen om het zwarte varkentje....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
