De navel van de wereld

Waren we nog op de drijvende eilanden, de bodem van het meer is 15 meter diep ter plaatse en ze worden verankerd om afdrijven tegehn te gaan, zo gaan we weer op weg naar Cusco.

Toen de goden uit het Titicacameer kwamen trokken ze de wereld in en kwamen in een vallei met een vlakke bodem en een zeer aangename temperatuur. Op zo'n 3400 meter hoogte ligt tussen de bergketens de hoofdstad van het Incarijk, de navel van de wereld, namelijk Cusco.
Een schitterende tocht hierna toe over goede wegen deze keer, Peru is al een stapje verder dan Bolivia. De overblijvselen van de Incastad zijn overal aanwezig en vooral herkenbaar aan de grote veelhoekige stenen die naadloos op elkaar passen en het smalle en geometrische stratenpatroon.
Een wereldstad met een groot Plaza des Armes met daar rondom heen veel winkeltjes en aantal grote kerken en basilieken. Tja maar dan wel te bedenken dat deze gebouwd zijn over de rug van een Incavolk. Niet dat dat nou zo'n leverdjes waren, maar de spanjaarden hebben er wel erg huisgehouden.

Vandaag, op zondag naar de verschillende ruines geweest in de omgeving zoals Pisac en Ollantaytambo. Zeer indrukwekkend waar men met gebruik van de natuur, sterren, maan en zon een hele cultuur op gebouwd is. Een verfijnde bouwtechniek en met behulp van de zonnewendes een kalender van 12 maanden hanteerden, etc, etc.

Moregn op weg naar Machu Pichu waar we dinsdag de hele dag zullen verpozen. Een reis met vele hoogtepunten.

Leuk de diverse reacties te lezen. Ik zal proberen om nog enekel foto's te plaatsen. Anders moet ieder ze maar komen bekijken als we weer thuis zijn.

Groet